É tempo de castañas, de magostos...
e o mestre Antonio, a quen lle gusta contar historias, contounos
a historia dos zonchos.
Has de cantar,
que che hei de dar zonchos;
has de cantar
que che hei de dar moitos
ZONCHOS: Castañas cocidas con cáscara.
Asi que nós, aproveitando as castañas que trouxo Antonio, previa cocción...
e cunha improvisada agulla e un resistente fio...
enfiámolas con moito agarimo...
... e fixemos este fermoso colar!!!
e o mestre Antonio, a quen lle gusta contar historias, contounos
a historia dos zonchos.
ZONCHOS: Castañas cocidas con cáscara.
O costume de cocer as castañas con pel ven de cando as xentes pasaban o día fóra traballando no campo, as castañas eran alimento habitual que llevaban no peto e, ésta, a única forma de poder comelas sen que esmagaran no camiño.
Có nome de zonchos tamén coñecemos os colares de castañas ensartadas en fio a modo de rosarios.
Asi que nós, aproveitando as castañas que trouxo Antonio, previa cocción...
e cunha improvisada agulla e un resistente fio...
enfiámolas con moito agarimo...
... e fixemos este fermoso colar!!!
É tempo de zonchos...
No hay comentarios:
Publicar un comentario