“Erguinme ben cedo. Caladiño e de présa lisquei para o
souto. Outros rapaces acostumaban ir tamén para o rebusque, pero ainda non
chegara ningún.”
“Memorias
dun neno labrego” de Xosé Neira Vilas
En
Sarandón continuamos a vella tradición de ir ó rebusque polo campo da festa a mañán despois do
festexo. Este ano foi o día despois da XLI Festa do Viño. O luns 17 de abril
chegamos a escola e xa andaban os da cuadrilla da limpeza cos sopradores xuntando
os restos da celebración da víspera.
Na
escola lemos e comentamos o capítulo “Rebusque” de “Memorias dun neno labrego”
de X. Neira Vilas. Despois collemos uns bastóns e saimos para percorrer o campo
da festa buscando os tesouros perdidos na celebración. Remexemos entre as
herbas, miramos debaixo das mesas e dos bancos do pulpeiro, camiñamos o
aparcadoiro, subimos e baixamos as escaleiras, andivemos por diante do palco e
fomos recollendo do chan corchos, pulseiras, unha moeda de 2 céntimos e un can rosa que ladra.
O Pino Manso foi testigo da nosa pescuda
seguindo as pegadas dunha tradición que ben de moi lonxe. Coma Balbino tamén
soñamos con tesouros e descubrimos que os sopradores da limpeza foran coma a
enchenta do río que lle levara a caixiña.
Prometemos voltar ó rebusque despois das
vindeiras festas, e Balbino virá con nós.
Velaiquí vos deixamos un resumo do que dou de si este rebusque:
